یاس زرد یا Forsythia از خانواده Oleacea محسوب می شود. یاس زرد بوته ای است که رشدی فوق العاده سریع دارد، به نحوی که در هر سال بین 30 تا 60 سانتی متر بزرگتر میشود. غالبا بوته ی یاس باید هرس شود ولی انجام هرس یا انجام ندادن آن سلیقه ای است. اگر به منظور پرچین کاشته شود ناگزیر از هرس کردن آن هستیم که این امر در میزان گلدهی گیاه در بهار سال بعد تاثیر به سزایی دارد و باعث کاهش گلدهی می گردد. یار شفیق یاس زرد درختچه زینتی به ژاپنی است که معمولا در طراحی فضای سبز بصورت ترکیبی در کنار هم کاشته می شوند.
نیازهای فیزیولوژیک:
نور: دوستدار نور زیاد و مستقیم است (حداقل 6-5 ساعت در روز)، اما نسبت به نور کم هم از خود مقاومت خوبی نشان می دهد.
دما: برای گلدهی بیشتر به هوای خنک نیاز دارد. به همین دلیل است که در اوایل بهار که هوا هنوز کمی خنک است به وفور گل می دهد. اما نسبت به دمای بالا هم مقاوت خوب دارد.
خاک: بهترین نوع خاک، خاک سرشار از مواد آلی با زهکشی مناسب است. اضافه کردن کمپوست های آلی به رشد و گلدهی این گیاه کمک فراوانی می کند.
رطوبت: در سورتی که این گیاه در محوطه های چمن کاری شده کاشته شود به این دلیل که چمن اساسآ به آب فراوانی نیاز دارد و این میزان آب رطوبت محیط را افزایش می دهد و این امر موجب طراوت و شادابی این گیاه خواهد شد. کلاً گیاهی ریوبت پسند محسوب می شود.
تکثیر: به سه روش قلمه زدن، جدا کردن پاجوش و خوابانیدن شاخه انجام می شود. بهترین زمان قلمه زنی در پایان گلدهی و رشد رویش گیاه است اما در فصل زمستان که گیاه به خواب می رود نیز می توان قلمه زنی انجام داد. برای قلمه سبز، ابتدا از قسمت های انتهایی شاخه به طول 15-12 ساتیمتر با قیچی برش زده و به جز چند برگ انتهایی، بقیه برگ ها را از قلمه جدا می کنیم. سپس از قسمت انتهایی قلمه را در خاک مرطوب فرو می کنیم. پس از چند هفته قلمه ها به راحتی ریشه دار می شوند.
مهمترین آفات و بیماریهای رایح:
شامل گال، بلایت و آنتراکنوز می باشد و منشا آن فعالیت قارچ های بیماری زا می باشند. برای مبارزه با این بیماریها کافی است قسمت های آلوده را هرس کرده و سپس از قارچ کش استفاده نماییم.
