چگونه زعفران تقلبی را تشخیص دهیم؟
اگر چه خالص بودن یا نبودن زعفران در آزمایشگاهها به راحتی قابل شناسایی است اما تشخیص آن برای مصرف کنندگان به راحتی ممکن نیست.
زعفران تقلبی
تقلب در زعفران منحصر به مخلوط کردن یک گیاه شبیه زعفران با این محصول نیست بلکه زعفران تقلبی حتی شامل سنگین کردن وزن آن با استفاده از چربی، عسل، نمک و شکر هم میشود چراکه این گیاه ارزش بالایی دارد و هر گرم آن بیش از ۵۰۰۰ تومان در بازار فروخته میشود لذا سودجویان را به سمت خودش میکشاند تا با هر چیز که میتوانند در زعفران غش کنند.
یکی از راههای تقلب در زعفران این است که کلالههای آن را با نوعی چربی، شکر، نمک یا عسل آغشته میکنند و وزن آن را افزایش میدهند.
در این روش متقلبان به گونهای حرفهای و البته تخصصی تقلب میکنند که به سادگی نمیتوان خالص بودن و نبودن زعفران را تشخیص داد چراکه آنها ماهها تلاش میکنند با آغشته کردن این گیاه به مواد دیگر بتوانند سود بیشتری به جیب بزنند.
متقلبان حرفهای با مهارت بالا این مواد را به صورت محلول روی کلالههای زعفران میپاشند و هنگامی که خشک میشود وزن زعفران افزایش مییابد که به راحتی قابل تشخیص نیست.
روشهای شناسایی زعفران عسلی یا روغنی!
گرچه خالص بودن یا نبودن زعفران در آزمایشگاهها به راحتی قابل شناسایی است اما تشخیص آن برای مصرف کنندگان به راحتی ممکن نیست با این حال، اگر کلالههای زعفران بسیار براق باشد باید به آن شک کرد یا در صورت مشاهده این ظاهر غیر طبیعی آن را بین انگشتان دست یا روی کاغذ له کرد تا دید ماده خاصی از آن روی کاغذ نقش میبندد و کاغذ و انگشتان دست چرب میشود که در این صورت مشخص میشود زعفران به چربی خاصی آغشته شده تا وزنش بیشتر شود.
رنگ مصنوعی، تقلبی خطرناک در زعفران
یکی دیگر از راههای تقلب در زعفران استفاده از رنگ مصنوعی است؛ اگر رنگهای مصنوعی در زعفران به کار رفته باشد در آزمایشگاه قابل تشخیص است چرا که پایین بودن قدرت رنگ دهی آن نشان دهنده این تقلب خواهد بود.
این رنگهای مصنوعی برای سلامتی انسان بسیار خطرناک است و در واقع گل رنگهایی که از مکه به عنوان زعفران و غالبا به شکل پودر به کشور وارد میشود از همین رنگهای خطرناک مصنوعی است.
تقلبی که متقلبان میتوانند روی آن قسم بخورند!
یکی دیگر از روشهای تقلب در زعفران استفاده از رنگ طبیعی این گیاه برای رنگ کردن دیگر قسمتهای سفید زعفران و مخلوط کردن آن با این محصول است، این روش محترمانهترین روش تقلب است که متاسفانه بسیار رایج شده است.
متقلبان و عرضه کنندگان میتوانند روی خالص بودن زعفران خود نیز قسم بخورند چرا که از هیچ چیز به غیر از زعفران در آن استفاده نکردهاند اما روش شناسایی در این نوع تقلب برای مصرف کنندگان بسیار سخت است.
ظاهر زعفران باید چگونه باشد؟
شکل ظاهری زعفران یکی از روشهای شناسایی خالص بودن آن است ظاهر این محصول شبیه میخک است؛ به گونهای که پایین گیاه میلهای و انتهای آن دندانه دار، پهن و قیچی شکل است. همچنین رنگ زعفران باید قرمز تند باشد نه روشن و شکل کلالههای آن نیز نباید براق باشد.
روش کاشت گیاه دارویی به لیمو Lippia citriodora
خلاصه
گیاه به لیمو به نام علمی Lippia citriodora از خانواده Verbenaceae گیاهی بومی آمریکای جنوبی، شیلی، پرو و آرژانتین میباشد و این گیاه به علت خواص دارویی و عطر و طعم مطبوع آن به کشور وارد و در مناطق شمالی کشور توسط شرکتهای تولید کننده گیاهان دارویی بهصورت محدود کشت گردیده است. این تحقیق با هدف جمعآوری اطلاعات مربوط به روشهای کشت و تکثیر و بهره برداری از این گیاه در استان همدان به اجرا در آمده است. با عنایت به اینکه استان همدان از لحاظ طبقهبندی اقلیمی جزء مناطق سرد و خشک محسوب میگردد کشت این گیاه (به لیمو) با تعدادی عوامل محدود کننده طبیعی مواجه میگردد که سعی شده با بکار بردن تکنیک محافظت قسمتهای طوقه و ریشه از سرما و تعیین بهترین زمان برداشت و فاصله ردیف و بوته جهت ایجاد حداکثر بازده اقدام گردد.
اشکال مصرف:
۱- دارویی:
گیاه خشک- تازه، چای کیسه ای و شربتی به نام به لیمو خالص در مراکش.
۲- آرایشی:
ادکلن- استعمام با این گیاه- رفع خستگی چشم. اکنون کرم آبرسان و رطوبت دهنده ای به
نام Verbena
hydrolates در اسپانیا به قیمت ۱۲ دلار ساخته شده است که کرم آرایشی است.
۳- نوشیدنی
ها: نوشیدنی های مطبوع به عنوان هضم کننده غذا
خصوصیات گیاهشناسی:
درختچه ای است پایا، خزان کننده ، با ارتفاع ۵/۰ تا ۲ متر . از
مشخصه های این خانواده و این گیاه میتوان به ساقه های ۴ گوش ،میوه سفت و پرچمهای ۴
تایی که ۲ به ۲ بوده یعنی (دی دینامند)
اشاره نحوه ، برگهای این گیاه ساده و فراهم و خشن بصورت مجتمع ۲ تا
۴ برگ بوده. گلهای کوچک که از خارج سفید و از داخل آبی مایل به بنفش است، گل آذین
در منابع خوشه ای ، گرزن و حتی سنبله ذکر شده است. این خانواده با خانواده ی روناس
و نعناغ شباهتهایی دارد.
جنس Lippia دارای ۲۲۰
گونه میباشد.. البته در برخی منابع گونه های این جنس را ۱۰۰ گونه معرفی کرده اند.
منشا و خاستگاه:
این گیاه بومی آمریکای جنوبی: شیلی، پرو و آرژانتین میباشد و اولین
بار توسط اسپانیایی ها در سال ۱۷۸۴ میلادی از آمریکای جنوبی به اروپا آورده شد.
این گیاه به نام پزشک گیاه شناسی بنام lippi که در
حبشه به قتل رسید، نامگذاری شده است و citriodora به
معنای شبه لیمو به خاطر بویش که شبیه لیمو است، نام نهادند
اکولوژی:
به لیمو گیاهی است مقاوم به سرما تا (۵-) درجه سانتیگراد که گاها
تا (۱۶-) درجه سانتیگراد را در سمنان و کرج توانسته است تحمل کند). به آب و هوای
ملایم و آفتابی و مصون از بادهای شدید نیاز دارد. در خاکهایی با بافت متناسب و
عمیق و نیز در خاکهایی با زهکشی خوب، خشک و فقیر رشد میکند. اسیدیته مورد نیاز
حدود ۷ است. زمان گلدهی از جولای تا آگوست یعنی از مرداد تا شهریور میباشد. در
یخبندان پرطاقت است. در ایران آنرا میتوان در جنوب فارس، شمال هرمزگان، جنوب غربی
استان مرکزی، شمال خراسان، جنوب مازندران، مرکز گلستان و شرق گلستان کشت دارد.
تکثیر:
جنسی: این گیاه به علت عدم جوانه زنی بذور، با بذر تکثیر نمیشود.
غیر جنسی: تکثیر غیر جنسی از طریق قلمه، خوابانیدن و پاجوش است.
قلمه گیری یا خوابانیدن را میتوان از بعد از بهار در خزانه یا در صورت شرایط مساعد
هوا در فضای آزاد انجام داد. البته قلمه گیری در اواخر پاییز توصیه شده که زمان
مناسبی است و کاهش هزینه را در بر دارد، زیرا با یک پوشش پلاستیکی بستر قلمه گیری
ابتدایی میتوان گیاه را تکثیر کرده و برای اول بهار به رشد مطلوب برسانیم. قلمه
بعد از ۳ تا ۴ ماه از زمان قلمه گیری آماده انتقال به زمین اصلی است. زمان کاشت در
زمین اصلی بعد از خطر یخبندان بهاره است که باید توجه داشت به لیمو به انتقال
بسیار حساس است و بهتر است بعد از گلدانی کردن و یا داشتن امکانات بعد از یکسال از
قلمه گیری آنها را به زمین اصلی منتقل کنیم. تعداد قلمه های مورد نیاز با توجه به
فواصل کشت، بین ۱۷۰۰۰ تا ۶۲۵۰۰ قلمه میباشد.
نام علمی: Rhus coriaria خانواده گیاهی: Anacardiaceae
نام انگلیسی: Sumach
مشخصات:
گیاه سماق به صورت درختچه یا درختهای کوچک و به ارتفاع ۳-۵ متر میباشد
که ساقه یا تنه متعدد، دارای شاخه های فراوان و منشعب به رنگ متمایل به
سفید است. برگ سماق مرکب شانهای بوده و از ۵-۷ جفت برگچه پوشیده از کرک و
بدون دمبرگچه، بیضی با دندانه های نامنظم در حاشیه، روی برگ سبز مات و زیر
برگ روشنتر و در پائیز برگها سرخ و یا حنایی میشود وهر برگچه آن در حدود
۳-۷ سانتیمتر طول دارد. گل بسیار کوچک، سبز فام، نر- ماده و تک جنس، مجتمع
در خوشه های مرکب، انتهایی و متراکم و حنایی رنگ است و در حدود ۱۰
سانتیمتر طول دارد. میوه سماق به صورت شفت کرکدار، مدور، قلوهای شکل و
نافدار که رسیده آن به رنگ سبز متمایل به زرد و یا قرمز رنگ میباشد.
قسمتهای مورد استفاده: غلاف خشک میوه و برگها
مواد موثره:تانن، موم، میریستین، آنتوسیانین
خواص: قابض، مدر، پایین آورنده قند خون، مدر، جلوگیری از خونریزی
کاربرد:
استفاده بسیار زیاد از این گیاه در نقاط مختلف جهان به عنوان یکی از
چاشنیهای سالم غذا باعث شده تا تحقیقات وسیعی بر روی آن صورت گیرد. املاح و
مواد بسیار متنوع سماق حاکی از ارزش غذایی و دارویی آن است. سماق بهبود
دهنده زخمها، بند آورنده خون، ضد اسهال و درمانکننده اسهال خونی است که
این اثرات مربوط به تاننها و ترکیبات فنلی آن است. کاهش دهنده قند خون: در
مورد این خاصیت سماق تاکنون پژوهشهای کمی انجام گرفته و نتایج فعلی نشان
میدهد که از طریق مهار آنزیم آلفا آمیلاز این عمل صورت میگیرد. آلفا
آمیلاز مسؤول شکستن قندهای سنگین و تبدیل به قندهای ساده است و مهار آن از
این عمل جلوگیری میکند و نیز تحمل بیماران دیابتی را نسبت به گلوکز افزایش
میدهد. این اثرات مربوط به فلاونوئیدها و ترپنوئیدهای موجود در سماق
میباشد. کاهش دهنده اسید اوریک: پژوهشها نشان میدهد که
این گیاه
به صورت غیر رقابتی آنزیم زانتاتن اکسیداز را مهار کرده و از این طریق باعث
کاهش اسید اوریک خون در بیماران مبتلا به نقرس میشود. ضدمیکروب: سماق
دارای اثر ضد میکروبی قوی بر روی تعداد زیادی از میکروارگانیسمهای خطرناک و
بیماریزاست. این امر مربوط به پلی فنل ها و ترکیبات فلاونوئیدی است که بر
طیف وسیعی از میکروبهای گرام مثبت و منفی مؤثرند. آنتی اکسیدان:
پژوهشهای سالهای اخیر بر روی تعدادی از سماقها نشان داده که این ماده
دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی و خنثی کننده رادیکالهای آزاد و همچنین
اثرات ضد سرطانی قابل توجهی است. خواص مهم دیگر سماق که مورد مطالعه و
تأیید قرار گرفته است، عبارتند از: ضد ویروس، ضد قارچ، ضد التهاب، ضد
موتاژن، ضد سرطان و ضد مالاریا (در بعضی گونهها).
ملاحظات ایمنی: هیچگونه عوارض سوءجانبی یا تداخل دارویی گزارش نشده است.
آمادهسازی
و مقدار مورد مصرف: پوست ریشه به مقدار ۱ تا ۲ گرم و برگ و میوه به مقدار ۵
تا ۱۰ گرم روزی ۳ بار به صورت دمکرده مصرف شود.