جزوه آموزشی گیاهان زینتی و غیر مثمر

عنوان: جزوه آموزشی "گیاهان زینتی و غیر مثمر"

شامل: انواع گیاهان فصلی یکساله، دوساله و چند ساله و گیاهان پیازی همراه با تصاویر جذاب و نحوه تکثیر، پرورش و آشنایی با آفات گیاهان زینتی

تعداد صفحات: 171 صفحه

فرمت: PDF

قیمت: 2500 تومان

 

 

 

تکثیر، پرورش و نگهداری گیاه زینتی طاووسی

درختچه ای بسیار زیبا و بومی سواحل شمال غربی مدیترانه و خصوصاً جنوب اسپانیاست و به همین دلیل به آن جاروی اسپانیایی نیز گفته می شود. بخاطر میوه غلاف دار آن به خانواده بقولات (Fabiacea) تعلق دارد. دوره گلدهی از اواسط تا اواخر بهار می باشد. گلهای آن بسیار معطر بوده و رنگ غالب گلها به رنگ زرد می باشد. اگر چه به رنگهای قرمز، قرمز-نارنجی، نارنجی و سفید نیز دیده می شود. از این گیاه در حاشیه سازی فضا های سبز شهری، باغها، باغچه ها، حاشیه جاده ها و بزرگراهها و مخصوصاً در سطوح شیبدار استفاده فراوانی می شود. در صورتی که هرس مناسبی روی این گیاه انجام شود می توان آنرا در گلدان هم نگهداری نمود.

نور: کمبود نور باعث افزایش رشد رویشی (علفی) و کاهش شدید گل دهی آن می گردد. در بهترین وضعیت به 6-4 ساعت نور در طول روز نیاز دارد.

دما: دمای اپتیمم برای گلدهی 18-12 درجه است. در طول فصل زمستان تا دمای 15- زیر صفر را نیز تحمل می کند

آبیاری: این گیاه بطور کلی نسبت به خشکی مقاوت خوبی از خود نشان می دهد. به طور تجربی بهتر است فاصله بین دو آبیاری به نحوی باشد که سطح خاک کملاً خشک شده، رطوبت خود را از دست داده باشد. در صورتی که سطح خاک دائماً مرطوب باشد و خاک نیز از زهکشی مناسبی برخوردار نباشد، گیاه از قسمت طوقه و ریشه دچار پوسیدگی می شود.

خاک: بهترین نوع خاک، خاکی است که سبک و دارای زهکشی مناسبی بوده و رطوبت را به مدت طولانی در خود نگهداری نکند. طبیعتاً در صورتی که بافت خاک از شن و مقداری خاک برگ باشد برای رشد این گیاه بسیار مناسب خواهد بود.

تکثیر: بهترین روش تکثیر طاووسی کاشت بذر در پاییز است. بهتر است کاشت بذر به محض رسیدن غلافهای حاوی بذر در پاییز انجام شود. استفاده از بذرهای سال قبل برای تکثیر این گیاه توصیه نمی شود، چون بسیاری از بذرها قوه نامیه خود را از دست می دهند. روش دیگر تکثیر این گیاه خوابانیدن شاخه است. به نحوی که در پایان بهار، پس از پایان گلدهی شاخه های بلند و انعطاف پذیر را بدون اینکه از پایه مادری جدا شود، در خاک خوابانده و در بهار سال بعد از پایه مادری جدا نمود. قسمتهایی که در خاک قرار گرفته به اندازه کافی ریشه دار می شوند. البته روش دیگر تکثیر این گیاه قلمه نیمه خشبی پاشنه دار است که از عمر آن بیش از یک سال تگذشته باشد. برای اینکار کافی است قلمه هایی به طول 8-6 سانتیمتر تهیه کرده و در مخلوط شن و خاک برگ مرطوب فرو کنیم.

کاشت، تکثیر و پرورش یاس زرد

یاس زرد یا Forsythia از خانواده Oleacea محسوب می شود. یاس زرد بوته ای است که رشدی فوق العاده سریع دارد، به نحوی که در هر سال بین 30 تا 60 سانتی متر بزرگتر میشود. غالبا بوته ی یاس باید هرس شود ولی انجام هرس یا انجام ندادن آن سلیقه ای است. اگر به منظور پرچین کاشته شود ناگزیر از هرس کردن آن هستیم که این امر در میزان گلدهی گیاه در بهار سال بعد تاثیر به سزایی دارد و باعث کاهش گلدهی می گردد. یار شفیق یاس زرد درختچه زینتی به ژاپنی است که معمولا در طراحی فضای سبز بصورت ترکیبی در کنار هم کاشته می شوند.

نیازهای فیزیولوژیک:

نور: دوستدار نور زیاد و مستقیم است (حداقل 6-5 ساعت در روز)، اما نسبت به نور کم هم از خود مقاومت خوبی نشان می دهد.

دما: برای گلدهی بیشتر به هوای خنک نیاز دارد. به همین دلیل است که در اوایل بهار که هوا هنوز کمی خنک است به وفور گل می دهد. اما نسبت به دمای بالا هم مقاوت خوب دارد.

خاک: بهترین نوع خاک، خاک سرشار از مواد آلی با زهکشی مناسب است. اضافه کردن کمپوست های آلی به رشد و گلدهی این گیاه کمک فراوانی می کند.

رطوبت: در سورتی که این گیاه در محوطه های چمن کاری شده کاشته شود به این دلیل که چمن اساسآ به آب فراوانی نیاز دارد و این میزان آب رطوبت محیط را افزایش می دهد و این امر موجب طراوت و شادابی این گیاه خواهد شد. کلاً گیاهی ریوبت پسند محسوب می شود.

تکثیر: به سه روش قلمه زدن، جدا کردن پاجوش و خوابانیدن شاخه انجام می شود. بهترین زمان قلمه زنی در پایان گلدهی و رشد رویش گیاه است اما در فصل زمستان که گیاه به خواب می رود نیز می توان قلمه زنی انجام داد. برای قلمه سبز، ابتدا از قسمت های انتهایی شاخه به طول 15-12 ساتیمتر با قیچی برش زده و به جز چند برگ انتهایی، بقیه برگ ها را از قلمه جدا می کنیم. سپس از قسمت انتهایی قلمه را در خاک مرطوب فرو می کنیم. پس از چند هفته قلمه ها به راحتی ریشه دار می شوند.

مهمترین آفات و بیماریهای رایح:

شامل گال، بلایت و آنتراکنوز می باشد و منشا آن فعالیت قارچ های بیماری زا می باشند. برای مبارزه با این بیماریها کافی است قسمت های آلوده را هرس کرده و سپس از قارچ کش استفاده نماییم.